توریسم یا اکوتوریسم هر دو از جمله انواع گردشگری هستند که به‌ویژه در دهه‌های اخیر توجه بسیاری را جلب کرده‌اند. این دو مفهوم با وجود شباهت‌هایی که در زمینه گردشگری دارند، تفاوت‌های قابل‌توجهی نیز با هم دارند که هرکدام می‌توانند تجربه‌ای منحصر به فرد برای گردشگران فراهم کنند.

توریسم یا گردشگری به‌طور کلی به سفر به مکان‌های مختلف برای لذت بردن از فرهنگ، طبیعت، یا دیدن جاذبه‌های تاریخی و طبیعی اطلاق می‌شود. این نوع گردشگری در بسیاری از مناطق به‌عنوان یک صنعت اقتصادی مهم شناخته می‌شود که به ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی کمک می‌کند. اما معضل بزرگ در توریسم سنتی، تاثیرات منفی آن بر محیط‌زیست و جوامع محلی است. بسیاری از مقاصد گردشگری با مشکلاتی مانند آلودگی، تخریب منابع طبیعی و نابودی اکوسیستم‌ها روبه‌رو هستند.

در مقابل، اکوتوریسم یا گردشگری پایدار، نوعی از گردشگری است که بر اساس اصول حفظ محیط‌زیست و احترام به فرهنگ‌های محلی توسعه می‌یابد. در اکوتوریسم، تلاش می‌شود تا کمترین آسیب به طبیعت وارد شود و در عین حال، گردشگران از زیبایی‌های طبیعی مناطق مختلف بهره‌مند شوند. این نوع گردشگری علاوه بر حفظ اکوسیستم‌ها، به جوامع محلی کمک می‌کند تا از منابع خود به‌طور پایدار استفاده کرده و درآمدهایی از طریق گردشگری به‌دست آورند.

در اکوتوریسم، گردشگران معمولاً به مناطقی با محیط‌زیست بکر و دست‌نخورده سفر می‌کنند و از فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی در طبیعت، مشاهده حیات‌وحش، و آشنایی با فرهنگ‌های بومی لذت می‌برند. هدف اصلی اکوتوریسم، آموزش و آگاهی‌رسانی در مورد اهمیت حفاظت از محیط‌زیست و کاهش اثرات منفی سفرهای گردشگری بر طبیعت است.

در نهایت، انتخاب میان توریسم یا اکوتوریسم بستگی به اولویت‌های فردی و مسئولیت‌های اجتماعی دارد. اگرچه توریسم می‌تواند مزایای اقتصادی زیادی به همراه داشته باشد، اکوتوریسم به‌عنوان یک گزینه پایدارتر و دوستدار محیط‌زیست، می‌تواند به حفظ منابع طبیعی برای نسل‌های آینده کمک کند.